28 October, 2007

"Shadows never meet: they simply appear to make our dreams flicker..." ...indeed!
- Βαρεθηκα τη βαρια φιλοσοφια, τις αληθειες που πρεπει να φτασεις στο πατο για να τις ζησεις
- τη γοητεια να γινεται απογοητευση
- που γκρινιαζω
- που περναω τον καιρο μου μακρια απο τον κοσμο
- που μικροπραγματα, μικροεγωισμοι και μικροτητες χτιζουν το αορατο διχτυ
- τον αποσπασματικο εαυτο μου
- να δινω εξηγησεις... να ακουω συμβουλες...
- βαρεθηκα το παρελθον να ειναι η αγαπη
- τις λεξεις: καθημερινοτητα, δουλεια, σπιτι, χρονος, μαθηματα
- τη συμμετρια
- τα συμβολα ευτυχιας
-
- που ειμαι παντα μακρια
-

07 October, 2006

Μου υποσχέθηκες πως θα γυρίσεις
κι εγώ σου ορκίστηκα πως θα 'μαι εδώ να περιμένω..

Και πέρασα καιρό στη μοναξιά
και πέρασε καιρός μέχρι να ξαναρθείς..

Πίστεψες πως θα μαι εδώ για πάντα
δεν έγραψες ποτέ
δεν τηλεφώνησες ποτέ
και πέρασα καιρό στη μοναξιά
και ξέχασα πως είναι ν' αγαπιέσαι
και πέρασε καιρός μέχρι να ρθείς
και έκλεισαν οι δρόμοι της ψυχής

Κάποιες φορές θα μπορείς να με ονειρευτείς
να ξέρεις πως στα όνειρα σου θα ΄μαι πάντα εκεί
θα κρατιόμαστε όπως πάντα απ' το χέρι
και η αγάπη μας να είναι ακόμη δυνατή
είχαμε την ευκαιρία μας και την αφήσαμε να μας ξεφύγει
ίσως σε μια άλλη ζωή να μπορέσουμε να είμαστε μαζί..

Και στο δρόμο μου για το πουθενά
θα συνεχίσω να σε θυμάμαι
οι στιγμές μας θα μείνουν αναμνήσεις γλυκές
κι αν νιώσω πως είναι ν' αγαπιέσαι και πάλι
Θα σου ορκιστώ ακόμα μια φορά
μέχρι να περάσω ξανά στη μοναξιά
μέχρι να περάσω ξανά στη λησμονιά..

Σ'αγαπω!

04 December, 2005

Ερειπωμένοι τοίχοι. Εγκατάλειψη
Περασμένες μορφές κυκλοφορούνε αδιάφορα
Χρόνος παλιός χωρίς υπόσταση
Τίποτα πια δε θα αλλάξει εδώ μέσα
Είναι μια ήρεμη σιωπή μη περιμένεις απάντηση
Κάποια νύχτα Δεκεμβριάτικη χωρίς επιστροφή
Χωρίς νιότη, χωρίς έρωτα, χωρίς έπαρση περιττή

Κάθε Δεκέμβρη αρχίζει ένας χείμωνας
Το βιβλίο σημαδεμένο στη σελίδα 16
...

31 October, 2005

Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα
Μικρές πλατείες με παγκάκια γεμάτα αναμνήσεις
Νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή
Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά

Κάμε να σε ανταμώσω, κάποτε, φάσμα χαμένο του πόθου μου
Κι εγώ ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ κρατώντας
Ακόμα μια δάδα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες

Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς
Να γνωρίζω κανένα κι ούτε
Κανένας με γνώριζε...

28 October, 2005

Θα ρθει μια μέρα που δε θα χουμε πια τι να πούμε
Θα καθόμαστε απέναντι και θα κοιταζόμαστε στα μάτια
Η σιωπή μου θα λέει: Πόσο είσαι όμορφη, μα δε βρίσκω άλλο τρόπο να στο πω
Θα ταξιδέψουμε κάπου, έτσι από ανία ή για να πούμε πως κι εμείς ταξιδέψαμε

Ο κόσμος ψάχνει σ' όλη του τη ζωή να βρει τον έρωτα, μα δε βρίσκει τίποτα
Σκέφτομαι συχνά πως η ζωή μας είναι τόσο μικρή που δεν αξίζει καν να την αρχίσει κανεις
Απ' την Καβάλα θα πάω στη Θεσσαλονίκη ίσως και στην Αθήνα· είναι κατι κι αυτό δεν μπορείς να το αμφισβητήσεις

Καπνίσαμε -θυμήσου- ατέλειωτα τσιγάρα συζητώντας ένα βράδυ
-Ξεχνώ πάνω σε τι- κι είναι κρίμα γιατί ήταν τόσο μα τόσο ενδιαφέρον

Μια μέρα, ας ήτανε, να φύγω μακριά σου αλλα κι εκεί θα ρθείς και θα με ζητήσεις
Δε μπορεί, Θεέ μου, να φύγει κανείς ποτέ μοναχός του
...

03 October, 2005

Καλή μου αρχή...